IJsland, het land van vuur en ijs!

IJsland roept me en als ik een aantal maanden geleden toevallig een reclame van ‘theicelandtrail’ voorbij zie komen, dan hoef ik niet lang na te denken. Vrijwel direct schrijf ik me wat impulsief in! Een week wandelen dwars door IJsland, dat klinkt goed toch?

IJsland is het land van ijs en vuur. Van vulkanen, maanlandschappen, geisers en van sneeuw in de zomer. Je kunt er dagen verdwalen zonder een weldenkend mens tegen te komen maar het is ook de plek om totaal op te gaan in de surrealistische landschappen. Een gevoel diep binnen mij wordt geraakt door alleen het idee al en ik kijk erg uit naar het avontuur. Ik wil het beleven en me erin verliezen. Dat is wat ik de komende dagen ga doen. Alleen lopen, kamperen zonder elektriciteit of veel bereik met m’n telefoon. Verstand op nul, blik op oneindig!

Bepakt en bezakt word ik afgezet op Schiphol waar ik vrijwel direct mensen spot die ook dezelfde trail gaan lopen. Net als ik hebben deze avonturiers, om ruimte en gewicht te besparen, zoveel mogelijk outdoor kleding aan en hebben een grote backpack bij zich. Heel zorgvuldig heb ik zo lichtgewicht gepakt zonder luxe artikelen maar mogelijk nog te veel. We gaan het zien. Binnen 3,5 uur zet ik voet op IJslandse bodem en de eerste indruk is goed. De zon schijnt en er waait een verfrissend briesje. Waar ik thuis niet zo bij had stilgestaan is dat het hier in de zomer vrijwel niet donker wordt. Best een gekke gewaarwording om te merken dat het 24/7 licht is, zelfs als de zon even onder is. Mijn biologische klok snapt er niets van, zeker in combinatie met 2 uur tijdverschil (het is hier vroeger dan thuis) doe ik toch een poging om te slapen in mijn inmiddels trouwe Nordisk tent. Ik lijk net een kind die nog niet maken kijken voor een verrassing en moet een beetje om mezelf lachen als ik mijn handdoek als blinddoek om bind, waardoor het gevoelsmatig toch iets donkerer lijkt.

Nadat alle materialen en culinair hoogstaande maaltijden de volgende dag zijn ingepakt, vertrekken we naar het startpunt van de trail wat nog op zo’n 4 uur rijden is van Reykjavik. Het landschap verandert en het laatste deel rijden we door ruw terrein. Zon terrein waar iedereen spontaan last krijgt van wagenziekte.. maar het is het waard want het eerste ‘basecamp’ is gelegen op een schitterende locatie. Ik haal de rotsharingen snel uit m’n tas en begin ijverig m’n tent op te bouwen, wat ik de komende dagen elke dag doe! Het avontuur is nu echt gestart en morgen leg ik direct een grote afstand van de trail af. Wordt vervolgd!