Lieve kerstgroet uit magische Himalaya

De laatste loodjes van het jaar, in de supermarkten is het al weken voor kerst druk met mensen die ruim op tijd hun kerstdiner bij elkaar winkelen en soms al zichtbaar gestresst rondlopen. Voor mij is de kerst net als vorig jaar anders dan anders. Het blijft een periode met een lastig en verdrietig randje, vermengd met ook vele mooie herinneringen die ik niet perse wil ontvluchten maar hoogstens iets probeer te verzachten.

Dit jaar maakte ik al ruim op tijd plannen om nieuwe herinneringen te maken en het avontuur op te zoeken in Nepal. Terwijl mijn biologische klok aangeeft dat het nog middenin de nacht is (het is ineens 4 uur en 3 kwartier later), word ik begroet door een stralende ochtendzon. Ik kijk uit het raam van het vliegtuig die inmiddels de daling heeft ingezet en ik vang een eerste glimp op van de wit besneeuwde, haast magische bergtoppen van de Himalaya. De vakantie is nu echt gestart.

Ook hier is het zichtbaar kerst, hoewel ik vermoed dat de kerstversieringen vooral zijn aangebracht om de toeristen te plezieren. Vanwege de nog frisse ochtenden maar erg warme, zonnige middagen verlaat ik mijn hotel in winteroutfit voor een wandeling door de stad Kathmandu die langzaam ontwaakt. Het leven speelt zich net als in vele Aziatische landen af op straat. Eten wordt buiten bereid en verkocht en op elke hoek van de straat pronkt een tempel. De een nog indrukwekkender dan de ander en ik zet mijn zintuigen open. Er valt zoveel te zien, horen en ruiken in de stad. Wat vooral opvalt zijn de vrolijke kleuren, de wapperende gebedsvlaggetjes. De bevolking lijkt vrolijk en is erg vriendelijk.

Tripadvisor komt met de Swayambhunath stupa aanzetten, ook wel bekend als de 'apentempel'. Voor degenen die eerder mijn reisverhalen lazen, herinneren zich vast en zeker hoe mijn ervaringen en gevoelens bij deze brutale dieren zijn. Ik twijfel even om te gaan maar goed bewapend en beschermd tegen diefstal, ben ik nieuwsgierig genoeg om een kijkje te nemen. Een klim van 365 treden (inderdaad staat voor de jaarkalender) brengt me bij de heilige stupa, met nog meer kleuren, vlaggetjes en apen. Ik moet zeggen, deze apen lijken enigszins gehoorzaam en laten zich van moment tot moment zelfs wegsturen. Een mooie ervaring, en via mijn foto's laat ik jullie weer heel graag hiervan meegenieten.

Vandaag gaat de reis naar Pokhara. Geen Sylvester cross met oudjaar voor mij maar een trekking door de Himalaya. Voor iedereen die me al voorging en de weg hier enigszins kent, ik ga de Gorepani loop lopen die 5 dagen in beslag neemt. Hoewel ik zelf weet dat deze periode van het jaar niet altijd voelt als een feestje, hoop ik dat ieder op zijn eigen manier en binnen de eigen mogelijkheden de slingers ophangt. Dan wordt de wereld zeker met kerst voor jezelf en voor de ander een stukje mooier.

Namaste!