Expeditie van A naar B

Om van A naar B te komen moet je creatief zijn soms. In Hanoi maakten we veel gebruik van de benenwagen om ons te verplaatsen, natuurlijk lekker laagdrempelig maar uiteindelijk wil je meer! Zo hadden we gisteren in Tam Coc voor het eerst de beschikking over ons eigen Yamaha scootertje. Omgerekend rijd je voor 5 euro incl. brandstof de hele dag rond. Guus wilde hem natuurlijk eerst besturen en ik nam plaats achter hem. Lekker knus zo, thuis rijden we vrijwel nooit met elkaar mee en besturen we allebei ons eigen scheurijzer. Het tweede deel van de rit wisselde we en met wat tegenzin ging Guus achterop. Een grote smile op m'n gezicht en ik trok het gas flink open (vol gas is ongeveer 50+ km/uur).

Een scootertje huren is natuurlijk altijd op eigen risico. Onderweg zie je regelmatig mensen met pech langs de weg staan en je voelt hem al aankomen.. terwijl ik achter het stuur van onze bolide zat, gaf ook die zomaar de geest. Guus probeerde nog dapper te onderzoeken of hij hem weer aan de praat kon krijgen, maar helaas. We namen contact op ons familiehotel waar we verbleven die ons vervolgens komen halen (om onze exacte locatie te bepalen hielden we de eerste de beste Vietnamees op de fiets aan die via onze telefoon het hotel te woord stond) . Sowieso krijgt dit hotel een enorme pluim voor gastvrijheid. Je beseft dan pas (of nog meer) dat vriendelijkheid en hartelijkheid de wereld zoveel mooier maakt en het is nog gratis ook

Tam Coc zou slechts een tussenbestemming zijn onderweg naar midden Vietnam. Mijn oog valt op vervoer per 'night interliner' richting Phong Nha. Een op papier ogende luxe tourbus met stoelen die volledig in de ligstand kunnen. Enthousiast laten we een ticket boeken voor de nachtrit. Het is immers 7 uur rijden en mooi toch als je dit kunt doen terwijl je slaapt? Eenmaal aangekomen bij de bus is de werkelijkheid iets anders. In rijen van 3 stapelbedden liggen al allemaal mensen (ongeveer 45 plekken in de bus) uitgestald als wij de bus betreden. Ik wordt verzocht om mijn schoenen uit te doen en ze mee te dragen in het (gerecyclede en vieze) plastic zak die de bestuurder mij aanrijkt. Vervolgens vinden we achter elkaar een plekje en maken we voor het eerst kennis met de verwachte luxe slaapplekken. De airco staat aan maar het voelt aan als een kachel die alle opmerkelijke (slaap) geuren verder verspreid. De stoel plakt nog van het opgedroogde zweet van mijn voorganger en ik voel dat ik binnen die 7 uur toch nog wel een toiletstop nodig heb. Helaas komt die er niet en als er 2 Italianen in de overvolle bus plaatsnemen in het gangpad (dus op de grond moeten slapen) zie ik weinig mogelijkheden om nog te bewegen. Toch is het ondoenlijk met een volle blaas en haast ik me middenin de nacht naar het eco toilet achterin de bus. Geen aanrader, wel een opluchting. Sowieso is slapen een uitdaging omdat de chauffeur gewoon normaal rijdt dus: hard remmen, veel toeteren, hard door hobbels in de weg gassen. Een mooi avontuur al met al!

Eenmaal aangekomen in Phong Nha bellen we om 4.30 uur aan bij het hotel en kunnen we uitzonderlijk vroeg inchecken. We slapen nog wat voordat we opnieuw de omgeving per scooter gaan verkennen en dit keer gaat het goed. Wel is het een paar keer spannend als we door de prachtige jungle vol groen en honderden vlinders om ons heen heuvel op rijden... zou de scooter het volhouden? Het lukt op het nippertje en we bedanken onze scooter vriendelijk voor zijn trouwe dienst. Vandaag trekken we er al vroeg op uit om per kajak pracht en praaltjes van grotten te verkennen. Grotten soms zo groot als de stad New York.

Leuk dat jullie ons volgen. We vinden alle lieve reacties steeds weer een feestje om te lezen. Fijne dag!